Patykiem pisane

 Wbrew tytułowi nie będzie to wpis o wciąż powracającej do łask w modzie mini sukience w kolorze nocy. Ani o kawie, choć od niej już niedaleko do bohaterki dzisiejszego postu. Jest nią bowiem... herbata. Mała czarna, mała zielona, mała żółta, czerwona, biała... albo wcale nie taka mała. Zgodnie z legendami bardzo dawno temu chiński cesarz Shennong - co po naszemu znaczy Boski Rolnik - usiadł pod drzewem, popijając gorącą wodę. Wtem zerwał się wiatr i kilka podłużnych, zielonych listków z pobliskiego krzewu wpadło do filiżanki. Cesarz podziwiał jak płyn zmienia swoją barwę i nabiera aromatycznego zapachu, a potem zachwycił się jego smakiem. Potem władca podzielił się sekretem napoju ze swoimi poddanymi i tak oto herbata trafiła pod strzechy. A w pradawnej chińskiej księdze ziół zapisano, iż jest panaceum na co najmniej 72 trucizny. Tyle jeśli chodzi o legendy, historycy do dziś nie wiedzą czy herbata, a raczej zwyczaj jej picia wywodzi się naprawdę z Chin, w których pierwsze wzmia...

 Całkiem niedawno przeczytałem artykuł pana Jakuba Szczęsnego - architekta oraz autora instalacji artystycznych. O miejskim ekshibicjonizmie. Nie, nie chodzi o sytuację, kiedy w parku w mieście z krzaków wyskakuje okutany jedynie w płaszcz mężczyzna, by rozchylić jego poły przed zaskoczoną kobietą. Tym zajmują się raczej psychiatrzy, policjanci i prokuratura, nie architekci czy artyści. Pan Jakub porusza kwestie najnowszego trendu pojawiającego się na całym świecie czyli zanikania firanek oraz zasłon, podczas jednoczesnego powiększania się okien - co prowadzi do oczywistej i ekshibicjonistycznej prezentacji światu wnętrz naszych domostw. I jest niejako odwróceniem trendów poprzedniej epoki, kiedy w myśl angielskiej maksymy " My house is my castle", chroniliśmy wnętrza naszych domostw przed wścibskimi spojrzeniami sąsiadów czy przechodniów. W swoim wpisie pan Jakub powołuje się na artykuł dziennikarza Michaela Watersa, który w dwumiesięczniku "The Atlantic" wraz z hi...

Fotografowie zajmujący się na co dzień portretem mają różne podejście do tej działki fotografii. Jedni kreatywne, drudzy klasyczne, niektórzy wykonują zwariowane portrety, inni stawiają na mroczne oświetlenie lub obróbkę z pogranicza baśni czy horroru. Ja osobiście zawsze twierdziłem, że dobry portret to portret bez majtek. To znaczy bez majtek osoby portretowanej, bo z fotografami bywa różnie, lepiej żeby modelka lub model nie musieli podczas pozowania powstrzymywać śmiechu kiedy fotograf ściągnie gacie. Oczywiście z góry wyjaśniam; owe bez majtek jest umowne i nieco żartobliwe, ale jeśli już to czemu nie, efekt końcowy bywa imponujący. Jak się całkiem niedawno okazało, zupełnie nieświadomie wyprzedzałem przez lata trendy ekologiczne i dziś właściwie powinienem zostać uhonorowany złotym medalem Obrońcy Błękitnej Planety. Czemuż to tak? Już wyjaśniam. Od co najmniej dekady świat... no dobra, zaraz tam świat, powiedzmy Europa, walczy z plastikiem. Foliowe opakowania jednorazowe, nieszcz...

Nauka o otaczającym nas świecie to wciąż dynamicznie zmieniająca się dziedzina. Ustalony porządek rzeczy, oparty na wnikliwych obserwacjach, latach badań i doświadczeń wywracany jest co jakiś czas do góry nogami przez kolejne pokolenia jeszcze wnikliwszych badaczy, dostających do rąk coraz to nowsze narzędzia. Dziesiątki lat temu Karol Darwin i jemu współcześni naukowcy zajmujący się między innymi obserwowaniem ptaków uznali, iż śpiewy i trele to coś co potrafią tylko samce ptaków, gdyż muszą jakoś bajerować swoje wybranki, a jak wiadomo taki wróbel pani wróblowej porshe czy jachtem nie zaimponuje. Dziś już wiemy, że to totalna bzdura wyssana z brudnego palucha, która wyewoluowała w hermetycznym i mizoginistycznym wówczas świecie męskich naukowców. Śpiewają samce, śpiewają samice. A i owszem, samce głównie po to, żeby bajerować dzierlatki, ewentualnie "wykreślać" dźwiękiem swoje terytorium. Samiczki zaś, w większości pozbawione napuszenia i potrzeby imponowania ...

 Przez ostatnie kilkanaście, jeśli nawet nie kilkadziesiąt już lat, przeróżne portale traktujące o zdrowiu, dietetycy, propagatorzy zdrowego odżywiania itp. prześcigali się w reklamowaniu cudownych, super zdrowych i smacznych egzotycznych owoców. A to awokado, a to banany, a to mango czy wiele, wiele innych niegoszczących dotychczas na naszych stołach owoców i warzyw. Sałatki, dodatki, koktajle, przekąski, przegryzki, a nawet maseczki na twarz i inne części ciała według upodobania. A wszystko to o cudownych właściwościach - nic tylko jeść i żyć wiecznie. Pandemia oraz coraz bardziej widoczne zmiany klimatyczne wiele zagadnień wywróciły do góry nogami. Pomijając znane nam już problemy - jak chociażby wycinanie naturalnych lasów pod coraz to bardziej rozrastające się uprawy, czy krwawe lokalne wojny o wodę potrzebną w wielkich ilościach do uprawy awokado (o dochodowości uprawy awokado świadczy to, że kontrolę nad jego uprawą zaczęły przejmować kartele narkotykowe) - do świadomości wi...