Majtki wyklęte.

 Jest taki stary dowcip, mówiący o tym, że kiedyś, żeby zobaczyć kobiece pośladki należało rozchylić majtki, a dziś, żeby zobaczyć majtki, należy rozchylić pośladki. Natenczas właśnie, dzięki impulsowi słownemu od Pani Zofii przedstawię w miarę zwięźle historię damskich majtek. Historię teoretycznie długą jak pantalony, ale tak naprawdę jeśli chodzi o przedział czasowy to skąpą jak stringi. Wydawać by się bowiem mogło, że kobieca bielizna jest czymś tak oczywistym i naturalnym, że na pewno pierwsze majtki założyła Ewa zaraz po wygnaniu z raju i jedyne co jest w tej historii niejasne to tylko to jakiej były firmy. Tymczasem jak się okazuje nic bardziej mylnego, przez wiele, wiele wieków gacie jako okrycie intymnej części ciała były czymś zarezerwowanym tylko i wyłącznie dla mężczyzn. Taki na przykład żyjący 5300 lat temu na terenach dzisiejszego Tyrolu słynny człowiek lodu Ötzi, oprócz wierzchniej odzieży miał na sobie specjalną skórzaną przepaskę chroniącą genitalia. W XIII wieku krwiożerczy Mongołowie najeżdżający Europę nie mogli nadziwić się, że zachodni rycerze pod zbrojami noszą krótkie spodenki ściśle przylegające do intymnych części ciała. A kobiety? W takim starożytnym Egipcie co prawda nosiły dodatkowe tuniki na biodrach, ale już współczesne im Greczynki czy Rzymianki jedynie piersi owijały pasami tkaniny by podkreślić jędrne kształty skryte pod szatą, o okryciach dolnych intymnych partii ciała annały milczą. Pierwsze pisemne historyczne wzmianki o namiastce damskiej bielizny dotyczą natomiast starożytnych rzymskich kurtyzan, które na biodrach nosiły przepaski z kawałkami opadającego materiału zakrywającego im pośladki oraz łono. Parę wieków później weneckie panie lekkich obyczajów zaczęły nosić calzoni - szyte na miarę z lnu, bawełny lub jedwabiu bufiaste majtki z nogawkami do kolan, niekoniecznie we właściwych miejscach zaszyte całkiem - podobno za usługi kurtyzany ubranej w takie gatki trzeba było płacić drożej. Stąd nie powinno nikogo dziwić, że kościół katolicki jako samozwańcza instytucja broniąca moralności oraz damskiego krocza, oficjalnie potępiał damską bieliznę jako siedlisko pożądania i rozpusty i zakazywał jej noszenia kobietom. Francuski szesnastowieczny pisarz i filozof-humanista Michel de Montaigne w tej kwestii zanotował, iż „osłanianie określonych części ciała ma służyć przyciąganiu ku nim uwagi”. Dlatego też przyzwoite niewiasty z powodów co najmniej moralnych owych grzesznych gatek nie nosiły i już. Do czasów francuskiej królowej Katarzyny Medycejskiej, która to dla siebie i swoich dwórek kazała uszyć długie bawełniane majtki do jazdy konnej, a dokładniej do tego, by niewiasty wsiadające na konia stajennym swoim nie ukazywały podczas tej czynności zbyt wielu intymnych szczegółów swej anatomii. W XVIII wieku francuski król Ludwik XV wydał dekret nakazujący estradowym tancerkom i artystkom nosić pantalony w celu uniknięcia gorszenia publiczności. 150 lat temu we Francji powstała nawet policja "majtkowa" - funkcjonariusze tego wydziału chodzili na występy i przedstawienia sprawdzać, czy przepis jest respektowany. Podobno przydział do tej formacji był marzeniem każdego francuskiego policjanta. Nic dziwnego, że nad majtkami damskimi unosiło się odium wstydu i nieprzyzwoitości. W Polsce pod koniec XIX wieku odnotowano, iż starsze kobiety ze względu na komfort cieplny pantalony nosiły, ale panny wstydziły się tej części stroju. W okolicach Limanowej w tym samym czasie zanotowano, iż wyśmiewano dziewczęta próbujące majtki nosić.
Kiedy więc majtki zaczęły wkraczać na salony? Nieśmiało już w XIX wieku, kiedy francuski filozof, Jean-Jacques Rousseau zalecił matkom zakładanie tej części garderoby swoim małoletnim córkom, by te podczas zabawy mogły czuć się swobodnie i nieskrępowanie. Sęk w tym, że kiedy tylko dziewczęta dorastały natychmiast przestawały majtki nosić-  tak silna we Francji była niechęć do tej niemoralnej garderoby. A w Anglii moda na damskie gatki zaczęła się wraz z modą na uprawianie sportu przez panie - po prostu majtki były praktyczne. Ale tak naprawdę dopiero emancypacja i "przejmowanie" przez kobiety prac i ról wcześniej zarezerwowanych tylko dla mężczyzn, spowodowało rozpowszechnienie bielizny jako wygodnej i pozwalającej zachować dyskrecję i higienę. Pomogła też moda, kiedy po I Wojnie Światowej "skrócono" mocno spódnice, majtki stały się akceptowalną normą. W 1928 roku niemiecka firma Naturana zaprezentowała model bawełnianych majtek, które przypominały dzisiejsze mocno zabudowane figi. Jeszcze w 1949 roku tenisistka Gussie Moran wywołała skandal pojawiając się na korcie w kusej spódniczce odsłaniającej majtki obszyte koronką, ale już w 1950 roku firma Triumph urządziła publiczny pokaz mody majtkowej. W latach 70-tych ubiegłego wieku panie oszalały na punkcie fig - bielizny którą projektant mody Rudi Gernreich zaprojektował w prezencie ślubnym dla swojej koleżanki. Dziś już chyba żadna kobieta nie wyobraża sobie swojej garderoby bez tego, zdawać by się mogło drobnego elementu. No i kościół katolicki łaskawie zmienił zdanie, już nie okłada klątwą kobiet w majtkach tylko raczej te co ich nie noszą. No chyba, że mówimy o stringach... tu wodzenie na pokuszenie sznureczkami może być iście szatańskie.

A ja dziś w ramach luźnej wizualizacji tematu pragnę pokazać pięć usłuchanych cór kościoła - żadna bowiem jak się dobrze przyjrzałem nie miała na sobie bielizny. Jedynie listki prawie, że figowe. Czy jakoś tak. Panie i panowie: Julia, Ola, Asia, Ewa i Marta.
Adela Photo Pathology 2024.
pentax645/hp5.